nie pomimo, ale właśnie dlatego

[Waldemar]

.

[sonja]

Pozdrowienia zosrawiam.

oj Wald!

[Waldemar]

.

[sonja]

ale masz muskuły!!!! fujjj

[Waldemar]

.

[Tomek]

a valused?

http://daria24.wrzuta.pl/audio/5iaXUiOA ... nowe_tempa

[Waldemar]

.

[czarna.inez]

ściemnia się, głodne źrenice
skradają resztki światła

tu biuletynowo, a tam:

[czarna.inez]

http://www.instytutsztuki.pl/pages-50.html

Wiersz nagrodzony podczas Turnieju Jednego Wiersza 26 stycznia 2004 r. W Jury zasiadali: Klara Nowakowska, Anna Burzyńska, Adam Wiedemann.

Czapka i szalik

Jest zima, wigilijna.
Dzisiaj znowu wyszedłem bez Czapki.
Od mrozu bolą mnie uszy.
Czapka zerwała ze mną po tym
jak tuliłem się w tramwaju do Szalika.
Gdy Szalik dowiedział się, ze chodziłem wcześniej w czapce
przestał ze mną sypiać.
Rozstaliśmy się bezboleśnie.
Nasza miłość i tak nie miała przyszłości.
Żeby nie tęsknić za Czapką,
chodziłem do łóżka z Rękawiczkami, mimo iż
za uprawianie seksu z nieletnimi mogłem skończyć w więzieniu.
I one ode mnie odeszły. Znalazły nowe ciało. Zostałem sam.
Szukając ciepła zacząłem puszczać się z Zapałkami.
Dopóki płakałem udawało mi się nie spłonąć.
Gdy poznałem Zapalniczkę, myślałem że znów stanę na nogi.
Zaręczyliśmy się. Niestety uszło z niej życie.
Któregoś ranka spotkałem Czapkę.
Była w ciąży. Z szalikiem.
Następnego dnia
zamarzłem.

Grzegorz Zariczny

[KAMIL]

dobrze, zem se kupił nauszniki a nie czapke

[Nostalgija]

Dawno nic mną nie ruszyło jak ta Czapka w ciązy...

[czarna.inez]

czasem pamiętam za dużo
czasem

http://w159.wrzuta.pl/audio/8esFRQ9vF6s/the_clash_-_london_calling

[Tomek]

Bezpoetycka

[Waldemar]

.

[czarna.inez]

Bezpoetycka

Czasem…

czasami za bardzo !..

niepoetycka w zauważaniu, nie zauważyłam, czytałam wczoraj...

wklejam tymczasem - czasem:

SŁOWO CZASEM
Słowo czasem niepotrzebnie pamiętam,
Słowo czasem na śmieć zapominam,
Czasem się słowem bawię...
W słowie czasem jest miłość zaklęta,
W słowie czasem tkwi smutku przyczyna,
Czasem puszy się pawiem...

Słowo czasem otuchę dodaje,
A czasami zabiera powietrze,
Lub wisi niedokończone...
Sprawia, że luty rozkwita majem,
A czasem przepada gdzieś na wietrze,
Bo jest tylko z liter złożone...

Słowo czasem policzek wymierzy
I niedzielę obierze z radości,
Lub szeptem się wplącze we włosy...
Na podłogę rzuci stos talerzy
I wykrzyczy się w bezsilnej złości,
a czasem milczy wniebogłosy...

(Grażyna Szałkowska)

[Tomek]

Na dzień zaręczyn

Otello ciemną głową tłukł o ścianę
wyrywał kręte włosy z
metafizycznej głowy
Desdemona biała i prosta mięła w
ręce batystową chustkę
Desdemona obojętna patrzyła w
noc

miał takie delikatne łopatki
porosłe lekkim nalotem mchu
gdy przyciskała piersi
do twardych żeber
czuła
napięte bólem końce
drapieżne
pragnące
samobójczo uległe
pokorne
chropawą smugą
ciężarnej zieleni
podpierające mrok
Desdemona ściągnęła płótno
z podgiętych nóg
wzgórki kolan
zabłysły
w chłodnym księżycu
uśpiona zieleń ud

łopatek pierzaste końce
skulone obojczyki
ciało
sfalowane złowieszczo
w krający niebo łuk

Otello głuchej nocy
krążył od ściany do ściany Desdemona ustami chłonęła szyję kochanka

cienkim palcem
obrysowała brwi
powieką
uśpiła oczy
na rzęsach siadła
po linii nosa
na wargi
w brzęku rozkwitła pszczoła
wessała się zabójczo
w głęboko żywy
miąższ

odrzuciła ręce
znikły
długie niespokojne nogi
wszystkie włosy
odbiegły
żeby zamieszkać
w chichocie wiatru
na palcach
odszedł
zapach
dźwięk

barwa
została niczym
błyskiem
przywarta
do jego wiecznych ust

aksamitniał urodą
zdradziła

przeciągał się
pręgowanym słonecznym grzbietem
o — miał uśmiech
i ręce
na wąskich biodrach wspięte
oczy patrzące
w oczach
tańczącą seledynową noc
Desdemona
lampa
Desdemona
gwiazda
Desdemona
słońce gasła w
cieniu pochmurnych warg

wyłowionym za włosy z rzeki
omdlałym ranem
biegła
brązową korą świecąc
wracała — zmarzłe drzewo
w topniejący południem czas
mieszkał wiatr
w zgwałconym płótnie

ręką
prostowała fałdy
modliła się do schodów
ostrożnie przyczajoną piętą
żeby ugłaskać
drzemiący w szparach podłogi
żarłoczny wszechświat

w palcach
gniotła czerwoną chustkę
więc ją w węzeł
splątał
na odchylonej w dół szyi

a gdy jedwabnie opadła
przyklęknął
ustami
dotknął
otwartych warg

HP

[Tomek]

.

[Tomek]

ciekawe jak jutro będzie się śmiał ?

mam nadzieję, że sympatycznie, z przymrożeniem oka, zdając sobie sprawę z niedoskonałości ówczesnej/tejże technologii

branoc*

[czarna.inez]

zmruż oczy, Tomku

a jutro - pamiętaj - p.prezes chyba nie diablica i do dyr. trzeba się uśmiechnąć

[czarna.inez]

* * *

Miłość jest jak
Kot
Często przychodzi nieproszona
A kiedy wreszcie uświadomisz sobie, że przyszła
Już ci siedzi na kolanach i mruczy…


Gdy myślisz gniewnie: ”Nie chcę cię!”
i w panice sobie zaprzeczasz:
„To nieprawda!” -
Patrzy niewzruszenie
Mrużąc błyszczące
Nieprzeniknione jak noc
Czarne Oczy
Czasem drapnie cię pazurem
Gdy pogrywasz z nią nieładnie…

A kiedy już głaszczesz miękkie futro
Pragnąc by została
Odchodzi w dal skąd przyszła

I nigdy nie dowiesz się
Po co była i czego chciała